'Je donkere ogen, mijn blauwe starend naar de jouwe,
je handen, je lachende lippen en zelfs je mooie witte tanden.
Je warrige haren, als een georganiseerde chaos van plukjes,
langzaam wrijf ik je haar in nog meer stukjes.
Je lieve gezicht, dat is waar ik voor zwicht.
Je leuke manier van praten, ''ik moet
je nu echt gaan laten''
Eindeloos kan ik tegen je kletsen,
om ondertussen een beeld van je te schetsen.
De dingetjes die je tegen me zegt,
ze raken me oprecht.
De woorden komen binnen,
foutloos stromende zinnen.
Je maakt me aan het blozen,
lachen en stralen,
Mijn hersenen beginnen weer af te dwalen.
Deze was voor jou,
spreek je gauw!
liefs x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten