Soms, dan heb ik van die dagen dat ik het helemaal gehad heb. Gewoon met alles en iedereen, vandaag was typisch zo'n dag. Het begon fijn, lekker uitslapen in de middag een keer naar school, natuurlijk had mijn trein weer vertraging, wanneer ook niet?
Eenmaal op school stelde de les niet veel voor, wat gebazel over gespreksvoering. - I'm in your head
Enfin, ik had het overleefd en wilde graag terug naar huis. Ik zag mijn trein staan, rende ernaar toe, en met dat ik aankwam reed de trein voor mijn neus weg. Lekker, half uur wachten.
In dat half uur heb ik mezelf weer nuttig gemaakt, eerst de krant gelezen daarna wat met de telefoon 'gekloot' en toen begon ik met lezen in mijn 'praktische cursus spelling' boek. Pagina na pagina ellende, duizenden regels, miljoenen uitzonderingen. Hoe moet ik dat ooit onthouden? Beter, hoe moet ik dat ooit correct toepassen?!
Oké, werkwoordspelling is belangrijk, dan schrijf je tenminste relatief gezien, fatsoenlijk. Wanneer ik een koppelteken moet plaatsen en wanneer niet, tja dat boeit me niet zo veel. Ik werd nog gelukkiger toen ik de pagina's over het trema zag. Voor deze regel, is een regel. Dat begon heel simpel, dus ik was blij verrast. Toen ik verder las, stond er dat je moet bepalen waar de klemtoon op valt. Oké, makkelijker gezegd dan gedaan, zeker bij woorden die je niet kent. Ik zat hard op in de trein verschillende woordjes te zeggen met steeds de klemtoon op een andere klankcombinatie. Puur genot voor mijn medereizigers, maar zoals eerder geschreven, de meesten reizen met oortjes dus 'de schade' viel te overzien.
Eenmaal thuis beland, ging ik gezellig verder met studeren aangezien mijn tentamen eraan komt. Trouwens, telkens als ik een zin met eraan, ervoor of erover typ, denk ik alleen maar: voorzetselvoorwerp! Oh lord, wat moet dat dadelijk met spellingregels worden..
In ieder geval, ik heb nog even (4 weken) de tijd om me rot te oefenen, te leren en vooral, uitzonderingen onthouden. Wat je ook doet, spel goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten