Er is een liedje, Tree Doors Down - Kryptonite
Telkens als ik hier naar luister breekt mijn hart opnieuw, ik word verscheurd van binnen. Dit liedje, staat voor mijn eerste gebroken hart. Wat een ellende zeg ik je.
Laatst hoorde ik het weer eens op de radio, ik kreeg een raar en naar gevoel, ik dacht aan de jongen aan wie ik dat te danken had, best raar. Je krijgt allerlei gevoelens die je totaal niet wilt hebben, waar ik niet op zit te wachten. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet opschrijven, maar ik ga er aan kapot.
Draai dit liedje dus nooit, ik herhaal nooit, op een te gek feestje. Dit weekend was er trouwens weer een leuk feestje! Laat ik het daar maar eens over hebben, ze hadden goede muziek, leuke barmannen, lekker drinken en ontiegelijk veel plaatst om te dansen! Heerlijk is dat!
Ja, het weekend gaat veel te snel voorbij, en het duurt veel te lang voor er weer weekend is. Alhoewel ik niet zeg dat het schoolse leventje slecht is. Want eigenlijk - oei een zin met want beginnen mag niet, ik doe het lekker toch - bevalt dat schoolse leventje me ook wel. Lekker de hele dag luisteren naar welgewaardeerde mensen, die je welgewaardeerde informatie vertellen, en dan, krijg je ook nog eens pauze! Ik zeg, te gek!
Dus, ik ga me nu weer 'lekker' bezighouden met school, zeg trouwens niet in je facebook status: ''aan school werken'', weetje, je school is al gebouwd, jij hoeft er niet meer aan te werken.
Voor alle ''aan school werken'' mensen, nooit meer, ik herhaal nooit meer!
Na dat gezegd te hebben, ga ik niet aan school werken. Ik maak ordinair huiswerk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten